รีวิว+สปอย Memory ความทรงจำที่ผมหลงรัก (นิยายวาย)

นิยายวาย Memory ความทรงจำที่ผมหลงรัก [Yaoi]

เรื่องโดย : พราวแสงเดือน

illustrator : Suschan

Old school พล็อตแต่สนุกดี รู้สึกเหมือนนั่งดูละครอยู่ ฟิวส์ดี แนวๆแต่เราก็หากันจนเจอ

คำโปรยหลังเล่ม

นันทิพัฒน์ เติบโตมาในครอบครัวที่ต้องทำงานแบบปากกัดตีนถีบเด็กหนุ่มโดนคนรอบข้างดูถูกสารพัด จนกระทั่งได้พบกับ ปภาวิน "พี่ชายที่แสนดี" ของเขาแต่จู่ๆอีกฝ่ายก็หายไปจากชีวิตโดยไม่มีการเอ่ยคำร่ำลาใดๆเหลือไว้เพียงความทรงจำอันแสนพิเศษ...

แต่ใครจะรู้ว่า ปภาวินจะกลับมาอีกครั้งในฐานะนายจ้างพร้อมกับความรู้สึกที่ลึกซึ้งกว่าเก่า เมื่อทั้งคู่ต่างไม่อยากเป็นแค่เพียงพี่น้องอีกแล้ว..

(ภาพถ่ายจากเล่มจริง)

ความรู้สึกหลังอ่านเรื่องนี้ จากที่ได้เริ่มอ่านบทแรกของความทรงจำที่ผมหลงรัก เรื่องแรกเลยก็คือพล๊อตค่อนข้างความคิดเก่าไปนิด ที่พูดถึงเรื่องBody and Beauty Standard ด้วย พูดถึงความ stereo type เก่าๆอย่างแบบผิวขาวอ้วน ผิวคล้ำดำอะไรประมาณนี้ พออ่านมาได้ถึงกลางเรื่องพล็อตเหมือนดูละครทีวีอยู่ แล้วก็ผู้หญิงแบบร้ายมาก บทก็Clichéประมาณนึง แต่ถ้าพูดถึง Dimension ของเรื่องถือว่าทำได้ดีแล้ว ภาษาที่ใช้เขียนค่อนข้างดี เนื้อเรื่องไม่สบสน ดำเนินไปแบบมีจุดมุ่งหมาย เรื่องนี้พอหลังๆเริ่มน่าสนใจขึ้นเรื่อยๆแล้วก็การเรียบเรียงเรื่องที่ดีขึ้น ไม่น่าเบื่อแล้วก็น่าติดตามเรื่อยๆเขียนค่อนข้างดีเลยทีเดียว บางจุดของเรื่องดูเป็นธรรมชาติแล้วก็ไม่ดูเป็นนิย๊ายนิยายจนเกินไป ถ้าไม่นับถึงคำผิดที่เจอบ้างประปรายในหนังสือ
พล็อตเรื่อง ทิศทางของเรื่องทุกอย่างดีไปหมดยกเว้นข้อที่กล่าวไปข้างต้นว่า การเขียนตัวละครตัวร้ายอย่างเหมือนไหม จุดที่pointไปตรงเรื่องเมื่อก่อนดำ อ้วนเท่ากับไม่สวย การทำศัลยกรรมที่เราอาจจะไม่ค่อยชอบตรงจุดนี้เท่าไหร่ โดยบทสรุปของตัวร้ายแอบเหมือนตบหัวแล้วลูบหลังไปบ้าง แต่ดีที่นักเขียนไม่ได้เขียนให้จุดจบของตัวร้ายย่ำแย่ โดยรวมแล้วชอบ บทสรุปสวยจบHappy (เรียกว่ามีฉากเลิฟซีน แต่ไม่มีNCดีกว่าคล้ายๆตัดจบเข้าโคมไฟ)

**สปอยเนื้อเรื่อง**

ปภาวินกับนัน เคยรู้จักกันมาก่อนเมื่อสมัยเขาสองคนยังเด็กกันมากๆ สนิทกันคนพี่เอ็นดูคนน้อง คนน้องก็ชอบเล่นกับคนพี่ แต่ปัญหาของปภาวินที่ไปรังแกเหมือนไหมตอนเด็กๆทำให้พ่อของเขาส่งเขาไปเรียนที่เมืองนอก โดยที่นันไม่รู้เรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย รวมถึงตัวนันเองและปภาวินต่างไม่รู้ชื่อจริงของกันและกันโดยปภาวิน จำได้แต่เป็นน้องซาลาเปาตัวอ้วนน่ารัก ก่อนที่เค้าจะหายไปเค้าได้ให้สร้อยข้อมือที่ระลึกกับน้องซาลาเปาไว้เพื่อวันใดจะกลับมาเจอกัน วันเวลาผ่านไป นัน(นายเอก)ครอบครัวของเขาไม่ได้ร่ำรวย ปากกัดตีนถีบ ต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัว ซึ่งต่างจากปภาวินจนกระทั่งนัน ได้มีโอกาสมาทำงานเป็นพ่อบ้านของพระเอก(ปภาวิน)ที่บ้าน โดยทั้งคู่จำกันไม่ได้ ในตอนนั้นปภาวินมีคู่มั่นคู่หมายที่พ่อของเค้าตั้งใจให้แต่งงานด้วยอย่างเหมือนไหมคอยตามติดอยู่ ปภาวินเริ่มรู้สึกดีกับพ่อบ้าน(นัน)ของเค้าอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน จนทำให้เค้ารู้สึกถึงใครบางคนในวัยเด็กและหวนหาอยากเจอเค้าคนนั้น เหตุการณ์อันไม่คาดคิดโดยความบังเอิญของเหมือนไหม(ตัวร้าย)เอง ทำให้ปภาวินรู้ว่า พ่อบ้านของเค้าเองนั้นแหละคือคนที่เค้าอยากเจอมานานแสนนาน รวมทั้งความบังเอิญที่สนเพื่อนของปภาวินไปที่บ้านเค้าแล้วเล่าเหตุการณ์บางอย่าง ทำให้ทั้งคู่รู้ความจริง ความโหยหาความคิดถึงก่อตัวเป็นความรัก ทั้งคู่ตัดสินใจจะคบกัน แต่ก็มีปัญหาที่พ่อของปภาวินที่หัวเด็ดตีนขาดยังไง ปภาวินก็ต้องแต่งงานกับเหมือนไหม ลูกของเพื่อนทางธุรกิจ แต่ด้วยความอิจฉาริษยาของเหมือนไหมจึงไปก่อเรื่องที่เลวร้ายกับนัน ปภาวินโกรธจัดและบอกเรื่องนี้กับทุกคนรวมทั้งพ่อของเหมือนไหมด้วย เหมือนไหมรู้สึกเสียใจกับการกระทำนั้นและเลือกที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศเพราะไม่อยากสู้หน้ากับทุกคน นันทิพัฒน์(นายเอก)ก็สามารถเอาชนะใจพ่อของปภาวินได้ในที่สุด นันทิพัฒน์ได้เรียนต่อมหาลัย อย่างที่เค้าไฝ่ฝันอยากทำ จบHappy Ending

ตัวละคร สำคัญที่มีบทบาทในเรื่อง

ปภาวิน(เปรม)  พระเอก

นันทิพัฒน์  นายเอก

อติรุจ  พี่ชายปภาวิน

มนัสพร  ภรรยาของอติรุจ

ปานเดือน  แม่พระเอก

สมภพ   พ่อพระเอก

สน  เพื่อน(เปรม)พระเอก

บุษบา  แม่นายเอก

อำนาจ  พ่อเลี้ยงนายเอก

บุญมี  พ่อนายเอก(เสียชีวิตไปแล้ว)

เหมือนไหม   ผู้หญิงที่ครอบครัวพระเอกมั่นหมายให้แต่งงานด้วย(ตัวร้าย)

อนันต์   พ่อของเหมือนไหม

เฟิร์ส  เพื่อนของอติรุจพี่ชายปภาวิน

ก้องภพ   คนที่แอบชอบนัน

รัญญา   เลขาของปภาวิน

Rate:7/10